Het is steeds drukker bij 113: 93.000 gesprekken per jaar.

Bron: Dagblad Trouw Amber Dujardin 28 januari 2020, 1:00
Stichting 113 Zelfmoordpreventie heeft het drukker dan ooit. Medewerkers voerden vorig
jaar ruim 93.000 gesprekken met suïcidale mensen via de telefoon en chat, bijna drie keer
zoveel als in 2016. Dat blijkt uit jaarcijfers die Trouw heeft opgevraagd.
De stijging houdt geen gelijke tred met het aantal zelfdodingen in Nederland, dat al jaren
rond de 1800 per jaar ligt. Volgens 113-psycholoog Judith de Heus speelt de toegenomen
naamsbekendheid van 113 een belangrijke rol. Maar de stijging houdt mogelijk ook verband
met het gebrek aan goede zorg voor mensen met suïcidale gedachten.
De zorg kan beter, vindt De Heus. Zo is de helft van de jongeren die suïcide pleegt, niet in
beeld bij de zorg. Hulpverleners en scholen moeten beter signaleren. De helft van de
mensen die suïcide pleegt, gaat in de maand daarvoor langs bij de huisarts, bijvoorbeeld met
relatieproblemen, vermoeidheid of pijn. “Ze zeggen meestal niets over suïcide. Huisartsen
herkennen dat dan niet.
Vicieuze cirkel
Eerder deze maand publiceerde 113 onderzoek onder nabestaanden van het hoge aantal
jongeren (81) dat in 2017 zelfmoord pleegde. Daarin uitten nabestaanden veel kritiek op het
de zorg. Bij veel jongeren was sprake van een of meerdere psychiatrische diagnoses. Zij
belandden vaak in een ‘vicieuze cirkel van aanmelding, wachtlijsten, diagnostiek, afwijzingen
en verwijzing’.
113 wil, net als de Ivonne van de Venstichting, die zich ook inzet voor suïcidepreventie, dat
preventie een verplicht onderdeel van alle opleidingen voor artsen en hulpverleners wordt.
Ze dienden in oktober een petitie in bij staatssecretaris Blokhuis (volksgezondheid).
De Heus noemt het werk van 113 ‘dweilen met de kraan open’. “Het helpt wel iets. Maar je
moet ook de kraan repareren. Die is zo lek dat in Nederland zelfmoord doodsoorzaak
nummer 1 is onder jongeren.”